Στόχος της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι να διερευνηθεί η επιρροή των καιρικών συνθηκών και της πίεσης χρόνου στην οδική ασφάλεια σε αστικό δρόμο. Για το σκοπό αυτό πραγματοποιήθηκε πείραμα σε προσομοιωτή οδήγησης μέσω του οποίου συλλέχθηκαν τα οδηγικά στοιχεία 42 νέων ατόμων, ενώ η διεξαγωγή έρευνας μέσω ερωτηματολογίου προσδιόρισε τα χαρακτηριστικά των συμμετεχόντων. Η οδήγηση πραγματοποιήθηκε με και
χωρίς πίεση χρόνου σε καλές καιρικές συνθήκες, σε ομίχλη, σε βροχή και σε χιόνι. Αναπτύχθηκαν μοντέλα γραμμικής και διωνυμικής λογιστικής παλινδρόμησης που αφορούν στη μέση ταχύτητα οδήγησης, στη μέση απόσταση από τη δεξιά άκρη της οδού, στη διακύμανση της μέσης γωνίας στροφής του τιμονιού, στο μέσο χρόνο αντίδρασης σε απρόσμενο συμβάν, στη μέση απόσταση από το προπορευόμενο όχημα, στην πιθανότητα ατυχήματος εξαιτίας επικίνδυνου συμβάντος ή άλλων παραγόντων. Από την εφαρμογή των μαθηματικών μοντέλων προέκυψε ότι το χιόνι και η βροχή επιφέρουν σημαντική αύξηση στην πιθανότητα ατυχήματος. Η ομίχλη αυξάνει τη πιθανότητα ατυχήματος μόνο σε περίπτωση επικίνδυνου συμβάντος. Επίσης η πίεση χρόνου φαίνεται να έχει τα ίδια αποτελέσματα με το χιόνι, γεγονός που πρέπει να προβληματίσει τους οδηγούς.