Στόχος της παρούσας Διπλωματικής Εργασίας είναι να διερευνηθεί η επιρροή των καιρικών συνθηκών και της πίεσης χρόνου στην οδική ασφάλεια σε υπεραστική οδό. Για το σκοπό αυτό πραγματοποιήθηκε πείραμα σε προσομοιωτή οδήγησης μέσω του οποίου συλλέχθηκαν τα οδηγικά στοιχεία 42 νέων ατόμων, ενώ η διεξαγωγή έρευνας μέσω ερωτηματολογίου προσδιόρισε τα χαρακτηριστικά των συμμετεχόντων. Η οδήγηση πραγματοποιήθηκε με και χωρίς πίεση χρόνου σε καλές καιρικές συνθήκες, σε ομίχλη, σε βροχή και σε χιόνι. Αναπτύχθηκαν μοντέλα γραμμικής και διωνυμικής λογιστικής παλινδρόμησης που αφορούν στη μέση ταχύτητα οδήγησης, στη μέση απόσταση από τη δεξιά άκρη της οδού, στη διακύμανση της μέσης γωνίας στροφής του τιμονιού, στο μέσο χρόνο αντίδρασης σε απρόσμενο συμβάν, στη μέση απόσταση από το προπορευόμενο όχημα και στην πιθανότητα ατυχήματος εξαιτίας επικίνδυνου συμβάντος. Από την εφαρμογή των μαθηματικών μοντέλων προέκυψε ότι δύο μεταβλητές επιφέρουν σημαντική αύξηση στην πιθανότητα ατυχήματος. Αυτές είναι το χιόνι και η πίεση χρόνου, γεγονός που ειδικά για τη δεύτερη πρέπει να προβληματίσει ιδιαίτερα τους οδηγούς.