Στόχος της παρούσας διπλωματικής εργασίας αποτελεί η διερεύνηση των παραγόντων της πανδημίας που επηρέασαν την αεροπορική ζήτηση στο Αεροδρόμιο Αθηνών. Για το σκοπό αυτό συλλέχθηκαν δεδομένα πτήσεων του αεροδρομίου από και προς 25 χώρες-μέλη της Ευρωπαϊκής ένωσης καθώς και εγχώριες. Επιπλέον αντλήθηκαν από διαδικτυακές βάσεις δεδομένων, στοιχεία που συνδέονται με την εξέλιξη της πανδημίας και των περιοριστικών μέτρων. Αναπτύχθηκαν μοντέλα διαστρωματικών στοιχείων χρονολογικών σειρών, με την ατομική ανομοιογένεια των χωρών ή αεροδρομίων να είναι ισχυρή. Εξαρτημένη μεταβλητή αποτέλεσε ο αριθμός επιβατών ανά πτήση και ερμηνευτικές, συνδυασμός περιοριστικών μέτρων με μεταβλητές εξέλιξης της πανδημίας. Οι χώρες μελέτης κατηγοριοποιήθηκαν με κριτήριο το ποσοστό της συνολικής επιβατικής κίνησης που αποτελούσαν και τα μοντέλα αξιοποίησαν όσο το δυνατόν περισσότερες ανεξάρτητες μεταβλητές. Από την εφαρμογή της μεθοδολογίας προέκυψε ότι το ποσοστό εμβολιαστικής κάλυψης
του πληθυσμού αποτελεί την κρισιμότερη μεταβλητή ανάκαμψης της αεροπορικής κίνησης ενώ η αυστηρότητα του lockdown αποτελεί σημαντικό ανασταλτικό παράγοντα. Για όλες τις ομάδες χωρών οι εταιρείες χαμηλού κόστους εμφάνισαν την υψηλότερη συσχέτιση με την αεροπορική κίνηση ενώ σημαντική επιρροή είχαν οι αεροπορικές εταιρείες ναυλωμένων πτήσεων στις χώρες με παροδική κίνηση.