Σκοπός της παρούσας έρευνας είναι η διερεύνηση της διάθεσης των μετακινουμένων προς και από την Πολυτεχνειούπολη Ζωγράφου για αλλαγή μέσου προς την κατεύθυνση της βιώσιμης κινητικότητας. Η βιώσιμη κινητικότητα αφορά στην αποφόρτιση του οδικού δικτύου από το αυτοκίνητο και την ενίσχυση ηπιότερων μορφών μετακίνησης, όπως είναι τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς και ο συνεπιβατισμός. Η σχετική έρευνα πραγματοποιήθηκε ηλεκτρονικά και επιτόπια μέσω ερωτηματολογίου που συμπληρώθηκε αποκλειστικά από μέλη της Πολυτεχνειακής κοινότητας. Τα στοιχεία που συγκεντρώθηκαν αξιοποιήθηκαν μέσω της μεθόδου λογιστικής παλινδρόμησης για τη δημιουργία προτύπων που προβλέπουν την αποδοχή του συνεπιβατισμού ως μέσο μετακίνησης και την πιθανότητα επιλογής των ΜΜΜ από τους υφιστάμενους οδηγούς Ι.Χ. αντίστοιχα. Σημαντικές αποδείχθηκαν στην πρώτη περίπτωση παράμετροι όπως ο χρόνος μετακίνησης, η ασφάλεια και η δυνατότητα ευελιξίας, ενώ στη δεύτερη το κόστος, η αξιοπιστία και η άνεση. Ωστόσο, η ακρίβεια των συγκεκριμένων προτύπων προκύπτει μη ικανοποιητική, δεδομένης της φύσεως της μεθόδου που χρησιμοποιήθηκε.