H Covid-19 αποτελεί μια πανδημία με μεγάλο αριθμό θυμάτων που μπορεί να συγκριθεί με την πανδημία των οδικών ατυχημάτων (1,35 εκατομμύρια θάνατοι και 50 εκατομμύρια τραυματισμοί ετησίως παγκοσμίως). Ωστόσο, η πανδημία των οδικών ατυχημάτων δεν έχει ποτέ θεωρηθεί από τον παγκόσμιο πληθυσμό και τις κυβερνήσεις ως ένα τόσο σοβαρό πρόβλημα υγείας και τα μέτρα για την ασφάλεια της κυκλοφορίας δεν έχουν ποτέ εξεταστεί τόσο σοβαρά και μαζικά από τις κυβερνήσεις ούτε έχουν γίνει αποδεκτά από τους πολίτες, όπως συμβαίνει με τα μέτρα για την πανδημία της Covid-19.

Η αποτελεσματικότητα των μαζικών μέτρων κατά της πανδημίας Covid-19 για τον έλεγχο της εξάπλωσης της νόσου μπορεί να αποτελέσει εξαιρετικό παράδειγμα για την ανάγκη λήψης πιο σοβαρών και μαζικών μέτρων για την πανδημία των τροχαίων ατυχημάτων. Ενώ η βελτίωση της ασφάλειας των οδικών υποδομών και η διείσδυση ασφαλέστερων οχημάτων απαιτούν αρκετά χρόνια πριν από την εμφάνιση σημαντικών αποτελεσμάτων, η κυκλοφοριακή συμπεριφορά μπορεί σίγουρα να ελεγχθεί και να βελτιωθεί πολύ πιο γρήγορα, εάν αυξηθεί η κοινωνική αποδοχή και η πολιτική βούληση είναι ισχυρή και ειλικρινής. Ειδικότερα, η αποτελεσματική διαχείριση (με αστυνομική επιβολή και μαζικές εκστρατείες) των πέντε κύριων δολοφόνων της κυκλοφορίας (υπερβολική ταχύτητα, χρήση κινητών τηλεφώνων, οδήγηση υπό την επήρεια αλκοόλ, μη χρήση ζώνης ασφαλείας και κράνους) μπορεί να αποδειχθεί εξαιρετικά επωφελής με μεγάλο αριθμό ζωών που θα σωθούν ακόμη και σε σύντομο χρονικό διάστημα.