Στόχος της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι η ανάλυση της αποδοχής και των ωφελειών κατά την μείωση του ορίου ταχύτητας από 50 χλμ/ώρα σε 30 χλμ/ώρα στο οδικό δίκτυο της Αθήνας. Για αυτό το λόγο αναπτύχθηκε ειδικό ερωτηματολόγιο που απαντήθηκε από 408 κατοίκους με βάση τη μέθοδο της δεδηλωμένης προτίμησης για διάφορα υποθετικά σενάρια χρόνου, κατανάλωσης καυσίμου και πιθανότητας οδικού ατυχήματος. Οι ερωτώμενοι κλήθηκαν να επιλέξουν μεταξύ τριών εναλλακτικών προτάσεων: α) Μείωση του ορίου ταχύτητας σε 30 χλμ/ώρα σε όλο το αστικό δίκτυο εκτός των κύριων αρτηριών β) Μείωση του ορίου ταχύτητας σε 30 χλμ/ώρα σε όλο το αστικό δίκτυο και γ) Καμία Μείωση. Στη συνέχεια, αναπτύχθηκαν δυο μοντέλα  διωνυμικής λογιστικής παλινδρόμησης και τρία μοντέλα πολυωνυμικής λογιστικής παλινδρόμησης. Από τα μοντέλα συνδυαστικά, προέκυψαν πως οι μεταβλητές που επηρεάζουν την επιλογή του χρήστη ώστε να επιλέξει μια από τις τρεις παραπάνω εναλλακτικές είναι η αύξηση του χρόνου διαδρομής, η αξία που διαθέτει ο ρόλος της ταχύτητας για τον ίδιο για την πρόκληση ενός ατυχήματος, ο αριθμός των ατυχημάτων στα οποία έχει βρεθεί, τις συνήθειες οδήγησής του και άλλα δημογραφικά στοιχεία των οδηγών. Παράλληλα, υλοποιήθηκε μέσω της μεθόδου ανάλυσης κόστους ωφελειών ο έλεγχος βιωσιμότητας της εφαρμογής του εν λόγω μέτρου. Κατά την ανάλυση υπολογίστηκε το όφελος από την μείωση των ατυχημάτων σε ελαφρά τραυματίες, βαριά τραυματίες, νεκρούς, το κόστος που προκύπτει λόγω της αύξησης του χρόνου διαδρομής και το όφελος από την μείωση της κατανάλωσης καυσίμου και των περιβαλλοντικών επιπτώσεων ( εκπομπές CO2, NOx, PM). Τέλος, η εφαρμογή του μέτρου της μείωσης του ορίου της ταχύτητας σε 30 χλμ/ώρα κρίθηκε οικονομικά βιώσιμη και άξια υλοποίησης.