Ένας σημαντικός παράγοντας που εμποδίζει την πραγματική εκτίμηση του προβλήματος των τραυματισμών από οδικά ατυχήματα στην Ευρώπη και την Ελλάδα είναι η ελλιπής καταγραφή των μη-θανάσιμα τραυματιών. Για το σκοπό αυτό εκπονήθηκαν έρευνες σε οκτώ Ευρωπαϊκές χώρες χρησιμοποιώντας κοινή μεθοδολογία που οδήγησαν στην αξιόπιστη εκτίμηση του μεγέθους της ελλιπούς καταγραφής των τραυματιών σε κάθε χώρα. Η Ελληνική έρευνα είχε ως σκοπό: (1) την εκτίμηση του πραγματικού μεγέθους των των τραυματισμών σε μια χώρα χωρίς επίσημο σύστημα σύνδεσης των βάσεων δεδομένων της Τροχαίας και των Νοσοκομείων (2) την ποσοτικοποίηση του βαθμού ελλιπούς καταγραφής (3) τον καθορισμό κατάλληλης μεθοδολογίας για τη σύνδεση των διαθέσιμων βάσεων δεδομένων. Η σύνδεση των βάσεων δεδομένων της Τροχαίας και του ΣΚΑΕΙ (Σύστημα Καταγραφής Ατυχημάτων Εξωτερικών Ιατρείων) πραγματοποιήθηκε για στοιχεία που αφορούσαν στο νησί της Κέρκυρας. Η εφαρμογή της μεθοδολογίας οδήγησε στον υπολογισμό διορθωτικών συντελεστών για την εκτίμηση του πραγματικού αριθμού των τραυματιών. Για τα οκτώ έτη που αφορούν στην έρευνα, η Τροχαία κατέγραψε το 96,6% ενώ το ΣΚΑΕΙ το 54,4% των νεκρών σε οδικά ατυχήματα (συμφωνία καταγραφών 51,1%). Αντίθετα, το ΣΚΑΕΙ κατέγραψε το 94,6% ενώ η Τροχαία μόλις το 16% των μη-θανάσιμα τραυματιών (συνολική συμφωνία 10,6%). Θεωρώντας τη σοβαρότητα του τραυματισμού όπως κατεγράφη στο ΣΚΑΕΙ ως πιο αξιόπιστη, η Τροχαία κατέγραψε λανθασμένα το 45,7% των σοβαρά τραυματιών ως ελαφρά τραυματίες.