Η παρούσα Διπλωματική Εργασία έχει ως στόχο τη διερεύνηση των προτιμήσεων των Αθηναίων για την ανακατανομή του δημόσιου χώρου και την ενίσχυση της βιώσιμης αστικής κινητικότητας. Πιο συγκεκριμένα, διερευνώνται οι παράγοντες που επηρεάζουν τις αποφάσεις των εργαζομένων να χρησιμοποιούν ένα ήπιο μέσο μετακίνησης όπως το ποδήλατο και το πατίνι (ηλεκτρικό ή συμβατικό) για τις μετακινήσεις τους στην Αθήνα και τον τρόπο που η ύπαρξη ενός δικτύου ποδηλατοδρόμων επηρεάζει την παραπάνω απόφαση. Επιπρόσθετα, διερευνάται η αποδοχή των εργαζομένων στην Αθήνα ως προς την υιοθέτηση του σχήματος «Ποδήλατο για τη Δουλειά» ως μέσο ενθάρρυνσης της ποδηλασίας. Για αυτό το σκοπό, αναπτύχθηκε ερωτηματολόγιο που απαντήθηκε από 100 μετακινούμενους-εργαζόμενους με βάση τη μέθοδο της δεδηλωμένης προτίμησης για 12 υποθετικά σενάρια, 6 Σενάρια θεωρώντας ότι δεν υπάρχουν ποδηλατικές υποδομές (υφιστάμενη κατάσταση) και 6 Σενάρια θεωρώντας ότι υπάρχει επαρκές δίκτυο ποδηλατοδρόμων, με διακυμάνσεις των μεταβλητών μεταβολής χρόνου μετακίνησης, κόστους μετακίνησης και της βελτίωσης του επιπέδου υγείας. Στην συνέχεια, αναπτύχθηκαν δύο μοντέλα πολυωνυμικής λογιστικής παλινδρόμησης και ένα διωνυμικής. Συμπερασματικά για το διωνυμικό μοντέλο, η ανάλυση έδειξε ότι η απόφαση των εργαζομένων να επιλέξουν το σχήμα “Ποδήλατο για τη Δουλειά” επηρεάζεται από παράγοντες όπως η αντίληψη των μετακινούμενων-εργαζόμενων σχετικά με τη βιωσιμότητα των ποδηλάτων, την εγγύτητα στο χώρο εργασίας, την ικανοποίησή τους σχετικά με τον υφιστάμενο τρόπο μεταφοράς και το φύλο. Τα πολυωνυμικά μοντέλα αποδεικνύουν ότι η αύξηση της εξοικονόμησης χρόνου και κόστους μετακίνησης δεν επηρεάζουν σημαντικά την επιλογή του ποδηλάτου ή του πατινιού ως μέσου μετακίνησης με σκοπό την εργασία αντίθετα με τη βελτίωση της υγείας. Η διάρκεια μετακίνησης προς την εργασία όπως και η ηλικία του μετακινούμενου αποτελούν επίσης σημαντικούς παράγοντες για την επιλογή των μέσων μικροκινητικότητας. Η διαθεσιμότητα και η επάρκεια ενός δικτύου ποδηλάτων διαδραματίζει κρίσιμο ρόλο στον καθορισμό της προθυμίας των ανθρώπων να χρησιμοποιούν ποδήλατα. Η παρούσα εργασία συμβάλλει στην κατανόηση των προτιμήσεων των εργαζομένων ως προς την υιοθέτηση του προγράμματος «Ποδήλατο για τη Δουλειά» στην Αθήνα και παρέχει πολύτιμες γνώσεις άτομα που εμπλέκονται στη σχεδίαση παρόμοιων δράσεων, εργοδότες και πολεοδόμους σχετικά με στρατηγικές για την προώθηση της ποδηλασίας ως βιώσιμου και προτιμώμενου τρόπου μεταφοράς στην η πόλη.