Σκοπός της εργασίας είναι η διερεύνηση και σύγκριση της επίδρασης της χρήσης κινητού τηλεφώνου και της μουσικής στην συμπεριφορά του οδηγού και την πιθανότητα εμπλοκής σε ατύχημα. Διενεργήθηκε πείραμα σε προσομοιωτή οδήγησης, κατά το οποίο όλοι οι συμμετέχοντες οδήγησαν σε ορεινή οδό με και χωρίς κινητό τηλέφωνο (χωρίς ακουστικά ή ανοιχτή ακρόαση) και μουσική. Αναπτύχθηκαν πρότυπα λογαριθμοκανονικής παλινδρόμησης για την ταχύτητα οδήγησης και προέκυψε ότι η χρήση κινητού τηλεφώνου έχει ως αποτέλεσμα στατιστικά σημαντική μείωση στην ταχύτητα, ενώ η μουσική αύξηση. Επιπλέον, μια “απαιτητική” συζήτηση στο κινητό τηλέφωνο έχει ως αποτέλεσμα αύξηση του χρόνου αντίδρασης σε μη αναμενόμενα συμβάντα, και η χρήση κινητού τηλεφώνου γενικά έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση της απόστασης του οχήματος από τον κεντρικό άξονα της οδού. Με χρήση δυαδικής λογιστικής παλινδρόμησης, προέκυψε ότι η “απαιτητική” συζήτηση στο κινητό τηλέφωνο ενδέχεται να έχει ως αποτέλεσμα σημαντική αύξηση στην πιθανότητα ατυχήματος, σε περίπτωση μη αναμενόμενου συμβάντος που προκαλεί ο συντονιστής του πειράματος. Τέλος, ως γενικό συμπέρασμα για τη χρήση κινητού τηλεφώνου σε “απαιτητική” συζήτηση, σημειώνεται ότι η χαμηλότερη ταχύτητα και η αύξηση της απόστασης του οχήματος από τον κεντρικό άξονα της οδού δεν αντισταθμίζουν τον σημαντικά αυξημένο κίνδυνο ατυχήματος σε περίπτωση μη αναμενόμενου συμβάντος, που οφείλεται στον αυξημένο χρόνο αντίδρασης.