Ο στόχος της παρούσας εργασίας είναι η δημιουργία ενός μοντέλου για τη σύνδεση του δείκτη ιδιοκτησίας οχημάτων με τη μείωση του ποσοστού των θανάτων από οδικά ατυχήματα στην Ευρωπαϊκή Ένωση τις τελευταίες τρεις δεκαετίες. Τα παλαιότερα μοντέλα που χρησιμοποιούνταν για να περιγράψουν την τότε αυξανόμενη σχέση ανάμεσα στον δείκτη ιδιοκτησίας και στους νεκρούς στα οδικά ατυχήματα, προσαρμόστηκαν για να περιγράψουν την μειούμενη σχέση που παρατηρείται τις τελευταίες τρεις δεκαετίες. Η μακροσκοπική ανάλυση της οδικής ασφάλειας σε 16 Ευρωπαϊκές χώρες πραγματοποιείται μέσω της εφαρμογής μη-γραμμικών μοντέλων που συσχετίζουν τους θανάτους με τα κυκλοφορούντα οχήματα για την περίοδο 1970 με 2002. Με δεδομένη τη χρονική συσχέτιση των δεδομένων αυτών, τα μοντέλα που αναπτύχθηκαν εμφανίζουν αυτοσυσχετιζόμενα κατάλοιπα, παραβιάζοντας έτσι τουλάχιστον μία από τις βασικές υποθέσεις της μη-γραμμικής παλινδρόμησης. Εξετάζονται επίσης αυτοπαλίνδρομες (autoregressive) μορφές των μοντέλων αυτών, οι οποίες ξεπερνάνε τους περιορισμούς αυτούς και παρέχουν καλύτερες προβλεπτικές ικανότητες. Η χρήση των μοντέλων αυτών επιτρέπει τον εντοπισμό των χωρών με την καλύτερη και χειρότερη συμπεριφορά, από πλευράς οδικής ασφάλειας. Τα προτεινόμενα μοντέλα μπορεί να φανούν χρήσιμα για την εκτίμηση των επιδόσεων στην οδική ασφάλεια των εξεταζόμενων χωρών, καθώς και για την εξαγωγή εκτιμήσεων για τις σημερινές, αλλά και τις μελλοντικές, τάσεις εξέλιξης σε λιγότερο αναπτυγμένες χώρες.