Τα κυκλοφοριακά μοντέλα προσομοίωσης επιτρέπουν την αξιολόγηση των οδικών δικτύων και αποτελούν θεμελιώδες εργαλείο για την κυκλοφοριακή διαχείριση, συμπεριλαμβανομένης της διαχείρισης στάθμευσης. Η κυκλοφοριακή προσομοίωση είναι ένα ώριμο πεδίο με αρκετές δεκαετίες ανάπτυξης. Ωστόσο, οι περισσότερες υφιστάμενες έρευνες εστιάζουν στην κυκλοφοριακή προσομοίωση υπό κανονικές κυκλοφοριακές συνθήκες. Η κυκλοφοριακή προσομοίωση μεικτών δικτύων σε συνθήκες κοντά σε υπερβαίνουσα χωρητικότητα ή σε συνθήκες έκτακτης ανάγκης αποτελεί ακόμα πρόκληση. Η έρευνα αυτή εστιάζει στην ανάπτυξη λύσεων για τη διαχείριση υποδομών στάθμευσης και τροφοδοσίας (depot) μεγάλης κλίμακας (τόσο για επιβατικές χρήσεις, όσο και για εμπορικούς στόλους) υπό περιορισμούς, οι οποίοι περιλαμβάνουν ζήτηση κοντά στην χωρητικότητα, χρονικά συγκεντρωμένες αφίξεις/αναχωρήσεις και εκκένωση/έκτακτες ανάγκες. Αναπτύσσεται ένα ολοκληρωμένο μεθοδολογικό πλαίσιο το οποίο απαρτίζεται από τέσσερις βασικούς άξονες και συγκεκριμένα τη μοντελοποίηση και προσομοίωση της στάθμευσης, τον εντοπισμό οχημάτων σε εσωτερικούς χώρους (όπου τεχνολογίες GPS δεν είναι διαθέσιμες), τον έλεγχο και την καθοδήγηση μέσω διάχυσης της κυκλοφοριακής πληροφορίας και την ανάπτυξη σεναρίων για την τελική αξιολόγηση των προτεινόμενων λύσεων. Για την κατανόηση των αναγκών που υπάρχουν στο πλαίσιο της έρευνας αυτής διεξήχθησαν δύο πειράματα στο χώρο της Πολυτεχνειούπολης, σε παρόμοιο περιβάλλον με αυτό που συναντάται σε μεγάλους χώρους στάθμευσης. Η πειραματική διάταξη αναλύεται λεπτομερώς και από την πρώτη ανάλυση των διαθέσιμων δεδομένων προκύπτουν κάποια συμπεράσματα.