Οι δικυκλιστές αποτελούν μία ομάδα οδηγών με αυξημένη επικινδυνότητα, καθώς η εμπλοκή τους σε ατύχημα είναι συχνότερη από αυτή των υπολοίπων κατηγοριών οχημάτων τόσο στην Ελλάδα όσο και διεθνώς. Η παρούσα εργασία έχει ως στόχο τη διεξοδική επισκόπηση των αιτιών και στη συνέχεια την ανάπτυξη πλαισίου μέτρων για την αντιμετώπιση των οδικών ατυχημάτων των δικυκλιστών. Αρχικά πραγματοποιείται ανάλυση και ομαδοποίηση των βασικών παραμέτρων της αυξημένης επικινδυνότητας των δικυκλιστών με βάση την ελληνική και διεθνή βιβλιογραφία, αλλά και με βάση τα αποτελέσματα διερεύνησης της επικινδυνότητάς τους. Η επικινδυνότητά των δικυκλιστών υπολογίζεται από στοιχεία της βάσης δεδομένων οδικών ατυχημάτων και από την ανάλυση έρευνας πεδίου από την οποία υπολογίστηκαν τα ετήσια διανυθέντα οχηματοχιλιόμετρα. Στη συνέχεια, επιχειρείται η ανάπτυξη πλαισίου μέτρων για την αντιμετώπιση των οδικών ατυχημάτων των δικύκλων. Το πλαίσιο αυτό περιλαμβάνει μέτρα που αφορούν στη νομοθεσία, στους νέους δικυκλιστές, στο όχημα, στο οδικό περιβάλλον και στη σχέση των δικυκλιστών με τους άλλους χρήστες της οδού. Από την έρευνα προκύπτει ότι όταν είναι γνωστές οι συγκεκριμένες αιτίες των οδικών ατυχημάτων δικυκλιστών τότε μπορούν να προσδιοριστούν και να εφαρμοστούν καλύτερα τα μέτρα αντιμετώπισής τους ώστε αυτά να έχουν αυξημένη αποτελεσματικότητα.