Στην εργασία παρουσιάζεται μια ομάδα μαθηματικών προτύπων για τη διερεύνηση της επιρροής της κεντρικής νησίδας στη σχετική επικινδυνότητα υπεραστικών οδικών τμημάτων. Με τη χρήση του πλαισίου των γενικευμένων γραμμικών προτύπων εκτιμώνται πρότυπα που ακολουθούν τις κατανομές Poisson, quasi-Poisson και αρνητική διωνυμική και φαίνεται ότι ενώ η πρώτη αδυνατεί να αποτυπώσει την υπέρ-διασπορά που παρατηρείται στα δεδομένα, οι δύο τελευταίες οδηγούν σε πρότυπα που δεν παραβιάζουν τις βασικές στατιστικές υποθέσεις. Από τα αποτελέσματα της εφαρμογής αυτών των προτύπων επιβεβαιώνεται σε ένα δείγμα οδικών τμημάτων από τον Π.Α.Θ.Ε. ότι η σχετική επικινδυνότητα αυξάνει μη γραμμικά με την αύξηση του φόρτου, ενώ η ύπαρξη κεντρικής νησίδας οδηγεί σε σημαντική μείωση της σχετικής επικινδυνότητας των οδικών τμημάτων.